Szkoła w Łękach Dukielskich
Edukacja w Łękach Dukielskich zaczęła
się „rodzić" przez sprowadzenie prywatnego nauczyciela Kamińskiego w
1899 roku. Z zawodu był on stolarzem, poprzednio uczył w Wietrznie. W
Łękach uczył w budynku Kółka Rolniczego, niestety tylko rok z powodu
braku chętnych. Kolejnym prywatnym nauczycielem był Izydor Pawlik,
gospodarz z Kobylan przyjęty tylko na zimę (1908-1909) . Tak jak i w
sąsiednich wioskach, ludzie z Łęk odnosili się z wielką niechęcią do
instytucji szkolnej. Po wielu namowach insp.szk. ks. Kazimierza
Dutkiewicza, ks. Leona Kruszyny oraz starosty Czepielewskiego chłopi
zgodzili się na utworzenie szkoły. I tak po licznych trudach w 1909 roku
zorganizowano szkołę w Łękach Dukielskich. Sale do nauki wynajęto w
budynku Kółka Rolniczego. Nauczycielem został mianowany Konstanty
Michalczyk - tymczasowy naucz. w Krasnej. Od razu utworzono też
miejscową radę szkolną w skład której weszli mieszkańcy wsi wraz z
księdzem i nauczycielem . W roku 1909 (dzięki staraniom księdza - Łęki
należą w tym czasie do parafii Kobylany ) powstaje w Łękach czytelnia
Towarzystwa Oświaty Ludowej. Towarzystwo Oświaty Ludowej powstało z
inicjatywy ówczesnego profesora wszechnicy jagiellońskiej ks. J.
Pelczara - biskupa przemyskiego. 8 I 1910r. odbyło się spotkanie
założycielskie kasy systemu Raiffeisena pod patronatem Wydziału
Krajowego z prawem działania w gminach: Łęki, Wietrzno, Kobylany. W tym
też roku gmina Łęki zakupiła grunt pod budowę szkoły od spadkobierców po
Michale i Zofii Fruga. W roku szk. 1910/11 na 3 stopniach pobierało
naukę 95 dzieci, a rok później 132. Od 9 do 17 września z powodu
manewrów carskich w szkole nie było zajęć. Celem manewrów było dokładne
zaznajomienie się z terenami przełęczy dukielskiej i okolicy. Rok szk.
1912/13 rozpoczęto mianowaniem na stanowisko nauczyciela nadetatowego
Edmunda Żołna - naucz, z Iwonicza. Naukę w tym roku na 3 stopniach
rozpoczęło 160 uczniów. Zmieniono także inspektora szkoły, został nim
Szymon Gonet, który zajął się budową szkoły. Początkowo z powodu oporu
gminy, a później wybuchu I wojny światowej budowa nie doszła do skutku.
W latach 1915-25 naukę prowadzono
normalnym trybem. Nauczyciele uczący w tych latach to: M. Zajchowski,
Konstanty Michalczyk, Edmund Żołna, Waleria Koziołówna, Zofia
Risiołkówna.
W listopadzie 1918 roku powstała
Rzeczpospolita Polska. W czasie jej konstytuowania niemożliwością było
utrzymanie porządku. Wykorzystała to ludność Łęk i wymusiła sprzedaż
karczmy Józefa Fassa na własność gminy, a który to budynek przeznaczono
na szkołę. Po roku utworzono l salę, parę lat później 2 w tzw. sieni
zajazdowej i 2 pokoje dla nauczycielstwa z dawnych mieszkań żydowskich.
14 kwietnia 1924 r. zwierzchność gminna w Łękach dostała pismo z R.S.P.
w Krośnie z zadaniem przeprowadzenia uchwały budowy 7-klasowej szkoły
przedstawiając, że gmina posiada 350 domów, a więc przynajmniej tyle
dzieci. 28 kwietnia rada gminna zgodziła się na budowę szkoły ale na
razie z powodu braku funduszy było to niemożliwe.
Rok 1925 -26 rozpoczął się
przeniesieniem Waleni Koziołówny do Barwinka, a Zofii Risiołkównej do
Mszany, czasowym kierownikiem szkoły został Władysław Olbrycht. W 5
oddziałach uczyło się 137 dzieci. Tymczasem nadeszło pismo z R.S.P. w
Krośnie z dnia 23.09.1925 r. o utworzeniu szkolnicy z gmin: Kobylany,
Sulistrowa, Łęki z siedzibą w Kobylanach. Gmina Łęki dnia 10
października na rozprawie w Krośnie nie zgodziła się na takie
załatwienie sprawy. W międzyczasie, tj. 22 listopada 1925 r. rada gminna
uchwaliła budowę 5-cio klasowej szkoły w Łękach. Od 1.11.1925 do 30. 01.
1926 roku mianowano do szkoły Stanisławę Olbrychtową. l marca 1926 r.
przeniosła się do szkoły Janina Stankówna - naucz, w Lubatowej. Od 7
marca tj. po wizytacji nauki religii przez ks. dziekana Fuka z
Jasionki
naukę religii zaczął udzielać nowo mianowany wikary ks. Marcin Tomaka. W
roku 1926-27 w 5 oddziałach naukę pobierało 155 dzieci. J. Stankówna
została ponownie przeniesiona do Lubatowej. l stycznia został mianowany
jako tymczasowy nauczyciel Andrzej Kobryn /na zdjęciu obok w czasie
lekcji w 1930r./. Uroczyście obchodzono święto
3maja, a dochód (jak i w roku poprzednim) przekazano na powiększenie
zbiorów biblioteki. Rok 1927-28 przyniósł 171 uczniów w 6 oddziałach.
Kurator O.S.L. wyznaczył dla tutejszej szkoły stopień organizacyjny jako
3-klasowej szkoły z ważnością od l września 1927 roku. W związku z tym
mianowano 3 siłę, naucz. - Ludwikę Nieprzecką, a ze składek mieszkańców
wyremontowano 3 salę . W roku szk. 1928-29 naukę pobierało 171 uczniów.
Jeżeli chodzi o nauczycieli to: W. Olbrychta przeniesiono do Rogów,
Ludwikę Nieprzecką do Odrzykonia, a przyjęto: Adama Wagnera -naucz, z
Odrzykonia, Rozalię Jung - naucz, z Korczyny, kierownikiem był nadal
Andrzej Kobryn. Rok 1929-30 „liczył" 7 oddziałów i 192 uczniów . Od 12
do 25 marca szkołę zamknięto z powodu epidemii grypy. 10 czerwca Adam
Wagner na własną prośbę został przeniesiony do szkoły w Węglówce, a z
Krasnej na jego miejsce przyszła Gizela Konieczna. Rok 1930-31 to 179
dzieci. Z powodu nadmiernej ilości dzieci w gminie Łęki i szkole oraz
odłączenia wioski od sieci szkolnej, Łęki Dukielskie przystąpiły do
budowy 7-klasowej szkoły. W roku 1931-32 w 7 oddziałach było już 229
dzieci W grudniu 1931 roku dzięki staraniom kierownika szkoły Andrzeja
Kobryna i mieszkańca Tomasza Zborowskiego zorganizowano Związek
Strzelecki (liczył 21 członków). W roku 1932-33 dzieci zobowiązanych do
obowiązku szkolnego było 298, ale z braku miejsca przyjęto tylko 234
osoby. Rok 1933-34 przyniósł 216 uczniów w 5 oddziałach. 12 czerwca G.
Konieczna na własną prośbę przeniosła się do szkoły w Tylawie, a na jej
miejsce przyszedł Władysław Kuziara. W tym też roku kier. szk.
zorganizował kurs dokształcający dla młodzieży pozaszkolnej. Rok szk.
1934-35 to 6 oddziałów W których naukę pobiera 224 uczniów. l lipca
Rozalia Jung na własną prośbę przeniosła się do 1-klasowej szkoły w
Sulistrowej. Na jej miejsce przyjęto Amalię z Mirków Kuzierową. Był to
także rok śmierci J. Piłsudzkiego (szkoła w Łękach zawsze uroczyście
obchodziła imieniny marszałka). W 1935-36 roku w
5 oddziałach uczyło się
22 uczniów. Z początkiem września rozpoczęto budowę 7-klasowej szkoły
powszechnej /na zdjęciu obok Komitet Budowy. Pierwszy z prawej sołtys
Józef Kołacz/. Kierownictwo nad budową szkoły zostało powierzone
architektowi budowlanemu z Krosna - Wacławowi Wallisowi. W ciągu
miesiąca wybudowano fundamenty, a w październiku poświęcono kamień
węgielny pod tę szkołę. W czasie tej uroczystości odczytano akt budowy,
a następnie wmurowano go przy drzwiach wejściowych. 22 czerwca otrzymano
pożyczkę z T.P.B.P.G.P. we Lwowie za którą kupiono blachę i pokryto dach
szkoły.
W niedługim czasie dzięki kolejnej
pożyczce wykończono 2 sale w nowym budynku. W roku 1936-37 w 6
oddziałach uczyło się 223 uczniów. Klasy od l do 4 zostały przeniesione
do nowego budynku. Na przełomie marca i kwietnia większość dzieci
zachorowała na szkarlatynę dlatego też szkoła została zamknięta na
miesiąc. W roku 1937-38 w 6 oddziałach uczyło się 222 uczniów. Andrzej
Kobryn na własną prośbę został przeniesiony do szkoły w Turaszówce
(doznał wiele przykrości ze strony grona pedagogicznego i mieszkańców -
przez 9 lat mieszkał w zgniłych murach zagrzybionej karczmy). Na jego
miejsce przyjęto M. Dembiczakównę, a kierownikiem szkoły został Wł.
Kuziara. W tym też roku na rzecz szkoły niektórzy mieszkańcy złożyli w
darze obrazy historyczne. Od 30 kwietnia rozpoczęło się także dożywianie
(w postaci śniadań) biednych dzieci. W roku 1938-39 kronika szkolna nie
informuje ilu uczniów pobierało naukę. Wiadomo jedynie jacy nauczyciele
pracowali w szkole, byli to: Wł. Kuziara, A. Kuziara, M. Dembiczakówna,
Bazyli Jarosz. Sklep Kółka Rolniczego ofiarował szkole podwójną tablicę,
a jeden z mieszkańców obraz „Zaślubiny Polski z morzem„
Lata 1939-1943
Normalne zajęcia szkolne uruchomiono w
dniu 3 listopada 1939r. Obowiązki dyrektora pełniła Amalia Kuziara (od
3.11.'39 do 28.07.'40 roku gdyż jej męża zabrano do niewoli niemieckiej).
28 lipca 1940r. został mianowany na to stanowisko Stefan Barna z
Wróblika Szlacheckiego. Pełnił te obowiązki do l kwietnia 1941r., kiedy
to został przeniesiony do powiatu sanockiego. Kolejnym kierownikiem
szkoły w Łękach był Jan Habrat z Równego . Następnie od 4 listopada 1942
obowiązki przejął Franciszek Szmyd. Nauczyciele pracujący w tym okresie:
St. Nowak, Bronisława Kresakowa, Zofia Kubit, Czesława Szczepkowska,
Wanda Kustroniowa.
W roku 1943-44 naukę w 6 oddziałach
pobierało 263 dzieci. Za zezwoleniem Rządu w Krakowie PCK w Krośnie
wydał odezwę do młodzieży w sprawie zbiórki środków żywnościowych na
rzecz polskich jeńców przebywających w niewoli niemieckiej. Młodzież ze
szkoły w Łękach zgromadziła 25 kg żywności. W związku z brakiem opału
dla szkoły zamknięto ją w dniach od 5 do 18 grudnia. Ogółem szkoła
miała 40 dni przerwy w nauce dlatego inspektor zarządził przedłużenie
roku szkolnego do 25 lipca. W tym czasie dzieci pod nadzorem nauczycieli
uprawiały rośliny we dworze w Kobylanach.
Szkoła w czasie okupacji niemieckiej
wegetowała tylko dla formy. Stare podręczniki wyrugowano, a ich miejsce
zastąpił miesięcznik „Ster” wydawany w Krakowie. Całkowicie wyrzucono ze
słownika szkolnego wyraz Polska, unikano nawet przymiotnika polski
(zastąpiono go wyrazem „tubylczy"). Biblioteka szkolna, mapy i inne
obrazy poglądowe ściągnięto do Krosna w celu przerobienia ich na
makulaturę. Kierownik szkoły musiał nawet podpisać oświadczenie, że w
jego placówce nie ma już żadnych polskich książek. Jednak mimo tych
zakazów kontynuowano w wyższych klasach naukę historii i geografii.
Wypożyczano także książki z bibl. uczniowskiej, które tajnie wędrowały
między uczniami. Przeprowadzono także egzaminy z zakresu pełnej 7 klasy
szkoły powszechnej III stopnia oparte na przedwojennym programie. W
szkole młodzież na każdym kroku manifestowała wielką nienawiść do
okupanta.
W szkole normalne zajęcia rozpoczęto 9
marca. Szkoła przedstawiała ogromny stan zniszczenia. Wieś mimo
wszelkich przeciwności wykazała wiele chęci dokonując licznych
inwestycji w szkole. Kierownik szkoły, ( ponieważ był uchodźcą z woj.
śląskiego) wyjechał 15 kwietnia 1945 roku do Katowic na dawne
stanowisko. Wtedy jego obowiązki przejął E. Nakurski. W bardzo szybkim
czasie wyremontowano 5 sal lekcyjnych. Przydzielono tu także 3
nauczycieli, a więc w roku 1945 szkoła w Łękach miała 5 naucz. Kółko
amatorskie pod kierunkiem E. Nakurskiego wystawiło inscenizację pt:
„Poczciwy młynarz” z której dochód przeznaczono na dalszy remont szkoły.
Środków w postaci 20 tvs. zł. zapomogi dostarczył także wizytujący
szkołę insp. Chrzanowski. Koło Gospodyń Wiejskich przeznaczyło dochód ze
zorganizowanej przez siebie zabawy . Zobowiązało się (KGW) także
pobielić budynek szkoły na zewnątrz.
W 1946-47 roku Mieczysław Cieplik został
przeniesiony do Wietrzna. Rok szkolny rozpoczęli naucz: Jan Gołębiowski
( kier. szkoły ), Jan Krzanowski, Zofia Krzanowska, Bronisław Węgrzyn i
Janina Węgrzyn. W 1947-48 roku kierownik szkoły oraz miejscowa komisja
gospodarcza postarali się o utworzenie w Łękach Dukielskich Średniej
Ogólnokształcącei Szkoły Zawodowej, której otwarcie nastąpiło w 1948
roku. Zapisało się do niej 36 uczniów, wykładowcami byli nauczyciele
Szkoły Podstawowej, a nauka odbywała się w godzinach popołudniowych.
Dotychczasowego dyrektora przeniesiono do szkoły w Dukli na takie samo
stanowisko, a jego miejsce zajął Jan Krzanowski. Po odejściu Jana
Gołębiowskiego kierownictwo w Szkole Podstawowej przejął Bronisław
Węgrzyn.
W 1948-49 roku, a dokładnie l grudnia w
szkole w Łękach Dukielskich utworzono szkołę RP do której obowiązkowo
zapisano 60 uczniów. Nauka w tej szkole odbywała się do 15 kwietnia 1949
roku.
W okresie świąt Bożego Narodzenia
miejscowy komitet budowy sali domu ludowego postanowił urządzić zabawę
taneczną w szkole. Ponieważ kierownictwo szkoły nie wydało na to
zezwolenia członkowie komitetu pod nieobecność kierownika wymusili od
szkolnego stróża klucze i urządzili tam zabawę. Sprawa oparła się o
inspektorat szkolny w Krośnie i o starostwo powiatowe. Sprawę załatwiono
ugodowo z zastrzeżeniem, że był to ostatni występek tego typu. W marcu
1949 odbyła się gromadzka konferencja gospodarcza omawiająca sprawy
gospodarcze wsi. Na niej też kierownik szkoły wyszedł z propozycją
założenia sadu szkolnego. Jednogłośnie uchwalono ten wniosek i
wyznaczono składkę po 50 zł. od każdego domu. Zakupiono 40 szczepów
drzew owocowych i 10 lip.
10 maja 1949 została przydzielona do
szkoły Weronika Szajnowa - naucz, w Trzcianie, która uczyła do końca
roku. Od 14 do 18 maja odbyło się w szkole badanie wyników nauczania.
Ponieważ państwo rozpoczęło walkę z ciemnotą w dniach od 10 do 20
czerwca w całej Polsce odbywały się spisy analfabetów. W Łękach licząc
od 14- go roku życia spisano ogółem 67 ludzi. 10 lipca na zebraniu
wiejskim postanowiono rozebrać nieużyteczne fundamenty mieszczące się od
północnej strony szkoły.
W roku 1949-50 było 4 nauczycieli i 230
uczniów.
22 października 1949 roku
kierownik zorganizował pierwszą wycieczkę w dziejach szkoły. Dzieci kl.VII pojechały na l dzień do Muzeum Narodowego w Łańcucie.
Początek roku (tj. od l.01.'50 do
15.02.'50) był bardzo ciężki, temp. dochodziła do - 28 stopni C., a
jednak nauka odbywała się normalnym trybem.
W dniach 29-31 maja 1950 roku
zorganizowano wycieczkę do Krakowa w której udział wzięło 20 osób. Na
początku roku szkolnego 1950-51 przyjęto do pracy Marię Sidorową z
placówki w Sulistrowej. W dniu 12 września kier. szk. Krzanowski został
wezwany na kurs administracyjno-społeczny do Łodzi, a jego obowiązki
przejął Bronisław Węgrzyn. Od 11 do 25 października 1950 roku szkoła
decyzją władz była zamknięta z powodu epidemii płonicy.
10 października ekipa robotników z
kopalni Równe przy okazji naprawy maszyn gospodarzom, pocięła rury na
ogrodzenie szkoły. 15 grudnia 1950 roku Z. Krzanowska przeszła na urlop
macierzyński, pozostało więc tylko 3 nauczycieli. Praca nie była możliwa
w takich warunkach, nikt nie zgłosił się do szkoły z powodu postawy
mieszkańców, którzy niechętnie przyjmowali nauczycieli, do swoich domów.
Między kier. szkoły a sołtysem (P. Nawrocki) doszło do nieporozumienia w
związku z gruntem przeznaczonym pod sad. Sołtys bez wiedzy kier. szk. i
komitetu rodzicielskiego odciął od strony zach. l ar ziemi pod zajazd na
PKS. Na zebraniu wiejskim uchwalono, aby ten grunt oddać na własność
szkole, a granicę między szkołą a domem ludowym miała wyznaczyć
specjalna komisja. Ostatecznie tę sprawę rozwiązano tak, że spornym
terenem miał się zajmować komitet rodzicielski. 26 stycznia 1951 roku na
wiejskim zebraniu przyznano szkole ów grunt na własność.
W dniu l czerwca 1951 roku dzieci z Łęk
i Kobylan wspólnie wybrały się na wycieczkę do P.G.R. w Równem.
Zapoznały się tam z nowym sposobem uprawy ziemi. Następnie odbyły się
zawody międzyszkolne Równe - Łęki - Kobylany. Nauczyciele uczący w roku
1951-52 to: Julian Baran, Marian Czaja, Maria Kania, Zofia Krzanowska,
Jan Krzanowski, Janina Węgrzyn, a Bronisław Węgrzyn po otrzymaniu
płatnego urlopu rozpoczął studia geograficzne w Poznaniu. W tym roku
naukę w szkole pobierało 202 dzieci.
W 1952-53 roku kierownikiem szkoły
został B. Węgrzyn. W czasie wakacji w budynku szkoły zrobiono ubikacje.
W dniach od 7 listopada do 7 grudnia
obchodzono uroczyście miesiąc przyjaźni polsko-radzieckiej. W styczniu
1953 roku po klasyfikacji zaproszono rodziców do udziału we wszystkich
lekcjach, następnie odbyła się wspólna konferencja.
W roku 1953-54 w okresie wakacji
przeprowadzono remont: pomalowano ściany, wybudowano 2 piece,,
polakierowano okna i drzwi. Remont przeprowadziła spółdzielnia pracy w
Krośnie. Nauczyciele uczący w tych latach to: B. Węgrzyn, Marian Czaja,
Stanisław Kołacz, Bronisława Kamińska, Anna Pelczar. Liczba dzieci
zmniejszyła się do 185 gdyż dzieci z Wietrzna miały już swoją placówkę. Zimą 1943-54 temp. w klasach spadła do -4stopni C., nauka chociaż
przy niskiej frekwencji odbywała się normalnie. W okresie wakacji dzięki
staraniom komitetu rodzicielskiego przeprowadzono elektryfikację parteru
w szkole, wymalowano sale na parterze oraz lamperie na piętrze. Remont
wykonała spółdzielnia remontowo- konserwacyjna „Świt" w Krośnie i jej
filia w Łękach.
W 1954-55 roku 191 dzieci uczyło 6
nauczycieli: B. Węgrzyn, J. Węgrzyn, M. Czaja, S. Kołacz, E. Biały i A.
Pelczar. Zorganizowano w szkole 2 kółka: historyczne i tańca. W czasie wakacji przeprowadzono instalacje elektryczne w
szkole na piętrze i w piwnicach. Następną inwestycją było malowanie
szkoły. W 1955-56 roku w szkole uczyło się 191 dzieci. Istniała tu także
świetlica kopalnictwa naftowego w Równem, którą odwiedzało 35 dzieci. Podczas ciężkiej
zimy ministerstwo oświaty zarządziło 2-tygodniową przerwę w zajęciach. W
1956-57 roku po raz pierwszy zorganizowano 2 klasy pierwsze ponieważ
było 50 dzieci. Ogólnie naukę pobierało 220 dzieci.
W Łękach powstał komitet dokończenia
budowy szkoły na czele którego stanął B.Woźniak. Na wiejskim zebraniu
uchwalono, że dochód z każdej zabawy będzie przeznaczony na dokończenie
budowy. W 1957-58 roku w okresie wakacji ogrodzono szkołę razem z sadem,
uzupełniono częściowo pomoce naukowe oraz sprzęt szkolny otrzymany z
Wydziału Oświaty w Krośnie. W tym czasie w szkole pracowało 7
nauczycieli: B.Węgrzyn, J.Węgrzyn, M.Czaja, E.Czaja, S.Kołacz, A.Pelczar
i Z.Krężałek. W szkole pracuje także 2 księży: ks.J.Bednarczyk i ks. R.
Marszałek (polsko-katolicki). Naukę pobierało 224 dzieci + 35 w
świetlicy. Zorganizowano kurs VII klasy dla starszych, uczęszczali tam
właściciele sklepów, listonosze, pracownicy prezydium. W listopadzie z
inicjatywy ZMW zorganizowano 2-letnią Szkołę Rolniczą. Zajęcia
rozpoczęto 2 listopada 1957 roku. Kierownikiem szkoły został B.Węgrzyn,
a nauczyciele uczący to: Jan Lenart, Stanisław Kołacz i Marian Czaja. W
nowej szkole uczyło się 34 dzieci. Od września 1958 roku przydzielono do
tej szkoły nowy etat nauczycielski. Nauczyciele w myśl nowej ustawy
mieli obowiązek do przeprowadzenia 26 lekcji tygodniowo. Do szkoły w
Łękach przeniesiono nauczycielkę z Wietrzna Emilię Woźniak, a także
przydzielono Krystynę Zmarz a Anna Pelczar przeszła na emeryturę.
W okresie lata 1958 roku przygotowano
wiele materiałów do rozbudowy szkoły w Łękach. W kwietniu 1959
rozpoczęto wykopy pod fundamenty, a wiosną 1960 przystąpiono do budowy
murów, parter ukończono w maju. W tym czasie szkoła w Łękach liczyła 287
uczniów: w tym na Pałacówce 20, na Myszkowskim 22. W 1960-61 roku naukę
pobierało 287 dzieci. Na wakacjach w budynku szkolnym przeprowadzono
kapitalny remont. Wybudowano 4 piece i 4 przebudowano. Z budynku
usunięto świetlicę Kopalnictwa Naftowego, a salę przeznaczono na
pracownię prac ręcznych. W okresie wakacji czynny był punkt turystyczny.
Czynny był także dzieciniec, który prowadziło Koło Gospodyń Wiejskich i
Towarzystwo Przyjaciół Dzieci. Rozpoczęto także dalszą budowę
przybudówki. W roku 1961-62 w szkole pracuje 7 nauczycieli. Na miejsce
Krystyny Zmarz, która została przeniesiona do Iwonicza-wsi przyjęto
Władysławę Motykę. Dzieci było 263. W maju od 6 do 9 odbyła się
wycieczka. 45 dzieci pojechało do Krakowa, Ojcowa i Wieliczki. W okresie
od 10 do 15 sierpnia w budynku szkolnym zorganizowano dzieciniec,
którego organizatorem było Towarzystwo Przyjaciół Dzieci i kierownictwo
szkoły. Umieszczono tu 34 dzieci w wieku od 5 do 7 lat. Kierownikiem
została Barbara Urban - kand. do zawodu nauczycielki. W 1962-63 roku
uczyło się 268 dzieci w 4 salach gdyż reszta była w remoncie. Nauka
zatem odbywała się na dwie zmiany. Niezależnie od remontu prowadzono
prace przy budowie skrzydła. W lecie przykryto dach, a także wybudowano
ścianki działowe i zgromadzono materiał na dalszą pracę. W lutym dzieci
zorganizowały imprezę noworoczną, a dochód z tej imprezy i z Komitetu
Rodzicielskiego przeznaczono na
zakup telewizora. Został więc kupiony telewizor „Wawel". Na wiosnę
kontynuowano dalsze prace remontowe: wymieniono stolarkę, parapety,
wybudowano kolejne piece, a także przygotowano materiał do wymiany
stropu drewnianego. Nie znaleziono jednak funduszy na zmianę stropu. W
przybudówce wykonano następujące prace: podłogi, piece, tynk, stolarkę,
parapety oraz malowanie klejonką i ułożenie parkietu w sali
gimnastycznej. Do grudnia wykończono: salę gimnastyczną, szatnię, salę
lekcyjną, kancelarię, a także przygotowano częściowo bazę na wykończenie
mieszkań i ubikacji. Wykopano także studnię dla szkoły. Zakupiono ławki
i pomoce naukowe. W roku szk. 1963-64 naukę rozpoczęło 246 dzieci. W
listopadzie młodzież wyjechała na wycieczkę do Czechosłowacji.
W roku 1964-65 w szkole pracowało 9
nauczycieli, było 8 oddziałów w tym 2 piąte klasy. Liczba dzieci to 254
uczniów. Założono 2 kółka: dramatyczne - taneczne i muzyczne. Szkoła w
tamtym czasie dysponowała 9 salami lekcyjnymi salą gimnastyczną i
kancelarią. Zakupiono także pomoce naukowe: magnetofon, aparat
projekcyjny do wyświetlania filmów dźwiękowych, tablice, obrazy.
Zorganizowano zespół muzyczny do którego należało 35 dzieci pod
kierownictwem Zofii Podkul. Instrumenty dzieci zakupiły we własnym
zakresie.
W roku szk. 1965-67
urządzono mieszkania służbowe i ubikacje na parterze.
W sierpniu w szkole przeprowadzono
kolejny remont: przebudowano schody wejściowe/ zaizolowano ściany od
strony pomocnej, pomalowano część pomieszczeń. W roku szkolnym 1966-67
wprowadzono po raz pierwszy klasę ósmą. W szkole pracowało wtedy 10
nauczycieli +1 naucz. w szkole filialnej na Myszkowskiem. Przygotowano 3
sale specjalistyczne: gabinet biol.- geogr. salę prac ręcznych i
pracownię fizyczno-chemiczną. Wydział oświaty przydzielił szkole meble
do 2 sal.
W roku szkolnym 1967-68 rozpoczęło pracę
10 nauczycieli. Ze szkoły odszedł naucz. historii - M. Czaja na
stanowisko dyr. szkoły w Świerzowej Polskiej. Ponieważ przebudowa drogi
zniszczyła stadion szkolny, władze zakupiły teren od H. Pasterkiewicza i
przekazały go szkole. W 1968 roku wyrównano teren pod budowę stadionu.
Prace wykonywała młodzież przy pomocy nauczycieli. W roku szkolnym 1974-75 wprowadzono następujące zmiany:
1. Rozwiązano punkt filialny na
Pałacówce (z powodu małej ilości dzieci).
2. Rozwiązano punkt filialny na
Myszkowskiem (ten sam powód).
3. Szkoła Podstawowa w Wietrznie weszła
jako filia do szkoły w Łękach, obniżono równocześnie stopień
organizacyjny do kl. VI, a uczniowie klas wyższych mieli uczęszczać do
szkoły w Łękach.
4. Zorganizowano w Łękach i w Wietrznie
oddziały przedszkolne.
5. Zaangażowano nauczycieli do
studiowania matematyki.
7. Wprowadzono metody wychowania
socjalistycznego.
Rok szkolny 1975-76 rozpoczęto drobnymi
remontami w szkole. Jeszcze przed wakacjami rozprowadzono 80% książek
wśród dzieci.
Szkoła zorganizowała
dowożenie uczniów z Myszkowskiego i Pałacówki furmankami w okresie
zimowym. Dzieci z Wietrzna dojeżdżały autobusem szkolnym.
W 1977 roku w maju odmalowano wewnątrz
budynek szkolny na Myszkowskiem. W okresie wakacji przebywał tam obóz
harcerski z Biecza. Odbywały się tam różne spotkania m.i.n. z
komsomolcami z ZSRR oraz władzami województwa krośnieńskiego.
W roku szk. 1977-78 szkoła w Łękach
nadal obejmuje szkołę filialną w Wietrznie. Część nauczycieli z Wietrzna
uczy także w Łękach. Ogólna liczba dzieci wynosiła 189. Do oddziału
przedszkolnego uczęszcza 19 dzieci. W maju zorganizowano wycieczkę
szkolną na Śląsk. Dzieci zwiedziły kopalnie węgla, huty żelaza,
planetarium, były także w Zakopanem.
W latach 70-tych funkcjonował już w
Łękach Dukielskich Ośrodek Zdrowia w którym pracował lekarz, dentysta i
2 pielęgniarki. Sprawowali oni opiekę nad dziećmi w szkole. W budynku
szkolnym na Pałacówce funkcjonowało Koło Gospodyń Wiejskich.
W roku 1980-81 zatrudniono do pracy
Barbarę Wierdak. Rok 1981 przyniósł olbrzymie opady deszczu połączone z
oberwaniem chmury, zniszczyło to częściowo ogrodzenie szkolne. Siatka
otaczająca stadion uległa całkowitemu zniszczeniu.
W sierpniu 1981 roku w związku z
odejściem na emeryturę długoletniego kierownika szkoły- B. Węgrzyna,
stanowisko to objęła Zofia Trynkiewicz. Została zatrudniona Krystyna
Delimata. W czasie wakacji ekipa ze szkoły gminnej w Dukli odmalowała
szkołę wewnątrz. Przeczyszczono dokładnie pion sanitarny, rozpoczęto
także prace przy ogrodzeniu szkoły. W roku szk. 1981-82 pracowało 10
nauczycieli +5 w szkole filialnej w Wietrznie. Prace w szkole
skoncentrowały się na dekoracji wewnątrz, tj. zakupienie kwiatów,
robienie dekoracji. Na początku 1982 roku wyburzono niefunkcjonalne
piece i wybudowano nowe. W czasie wakacji wybudowano nowy śmietnik przy
szkole, odnowiono wnętrza ubikacji, położono parkiet w 2 salach. W tym
roku do pracy przyjęto: Barbarę Nawrocką, Henryka Krawca, Danutę Czaję.
W szkole Henryk Krawiec zorganizował ZHP. Biblioteka została
przeniesiona do osobnego pomieszczenia. Komitet rodzicielski bez
zezwolenia podłączył do sieci ogrzewania gazowego obydwa korytarze i
dwie klasy. Część uczniów z trudnościami w nauce została wytypowana do
badania przez Poradnię Wychowawczo-Zawodową w Dukli i niektórzy z nich
zostali skierowani do szkoły specjalnej. W czasie wakacji założono
siatki ochronne do sali gimnastycznej. W roku szk. 1983-84 szkoła w
Łękach liczyła 206 uczniów w 10 oddziałach. Z Wietrzna dojeżdżało 6
uczniów, z Myszkowskiego 21, a z Pałacówki 7-miu. Przyjęto do pracy
Małgorzatę Krężałek, a od półrocza Irenę Wiśniewską.
Z funduszu Zbiorczej Szkoły Gminnej
zakupiono do szkoły blachę, a w szkołach na przysiółkach uzupełniono
brakujące szyby. Przykryto także dach szkoły na Pałacówce w której
mieścił się sklep, pomieszczenie dla OSP i Koło Gospodyń Wiejskich.
W tym też roku H. Krawiec zorganizował w
szkole PTTK, które liczyło 18 uczniów. W roku szk. 1984-85 było
zatrudnionych 17 nauczycieli w 10 oddziałach. W tym czasie zostały
zakupione liczne pomoce naukowe, np.: do sal biologicznej, chemicznej,
geograficznej, książki do biblioteki, a także 2 komplety mebli, tablice,
krzesła, stoliki. Ukwiecono rabaty koło szkoły. Od Zbiorczej Szkoły
Podstawowej odłączono szkołę w Wietrznie jako samodzielną placówkę, a na
Myszkowskiem utworzono Punkt Filialny z klasami od I-III. Szkoła w
Łękach otrzymała z gminy 3 telewizory i aparat projekcyjny do filmów. W
1987-88 roku do szkoły w Łękach uczęszczało 189 uczniów, a na
Myszkowskie 14. W 3 oddziałach przedszkolnych - 46 dzieci. W tym roku
zmieniono instalację elektryczną w całej szkole. Na wakacjach w roku
szk. 1988-89 odmalowano salę gimnastyczną, a także wzmocniono drabinki.
W roku szk. 1989-90 przyjęto do pracy Martę Pabis.
W tym też roku odeszła na emeryturę
Zofia Trynkiewicz, a wybory na stanowisko dyrektora wygrała Irena
Wiśniewska. Kadencja ta trwała 2 lata. Najważniejszym osiągnięciem nowej
dyrektor było rozpoczęcie prac nad centralnym ogrzewaniem. Dokończyła
tego już nowo wybrana na stanowisko dyrektora w 1992 roku - Krystyna
Delimata. Od tego czasu do dnia dzisiejszego dokonał się szereg zmian
„na lepsze" jeśli chodzi o szkołę w Łękach Dukielskich. Na początku swej
kadencji, tj. w roku 1992-93 dyrektor K. Delimata zorganizowała
spotkanie z rodzicami w celu przedstawienia sytuacji w jakiej znajdowała
się szkoła, a także przedstawiła plan swojej działalności. Wprowadzono
comiesięczne składki na potrzeby szkoły (10 tyś. zł. od I dziecka, a 5
tys. zł. od kolejnych na rok). Zorganizowano stanowisko konserwatora na
które zatrudniono osobę niepełnosprawną z możliwością refundacji jej
stanowiska. Wyposażono pomieszczenia po nieużywanych od paru lat
mieszkaniach. Z MEN otrzymano telewizor, magnetowid i rzutnik pisma, a
dokupiono magnetowid, radiomagnetofon i kasety.
5 maja rozpoczęto malowanie całej szkoły
łącznie z całą stolarką z wyjątkiem okien zakonserwowanych wcześniej
przez rodziców. Wykonano ściankę działową w kl. fizycznej
zabezpieczającej chemikalia. Gruntownie odnowiono kuchnię i sanitariaty.
Wykonano osłony na grzejniki. Rozebrano sklepik na półpiętrze co
znacznie rozjaśniło szkołę. Założono oświetlenie jarzeniowe na
korytarzach. Wspólnie z sołtysem rozpoczęto przygotowania do budowy sali
widowiskowo-sportowej. Wykonano inwentaryzację terenu przyszkolnego i
przygotowano plan realizacyjny. Z pieniędzy Komitetu Rodzicielskiego do
całej szkoły zakupiono firanki, a także wykładzinę dywanową na gazetki.
Urządzono kuchnię i pokój nauczycielski. W roku szk. 1993-94 zakończono
prace związane z centralnym ogrzewaniem i kotłownią gazową. Opracowano
dokumentację rozbudowy szkoły z obiektem wiejskim w którym ma się
znajdować sala rekreacyjne - sportowa. Rozpoczęto prace nad
zaadoptowaniem piwnic na szatnię szkolną (wcześniej odwodniono piwnice).
W 1994-95 roku oddano do użytku szatnię
wyposażoną w nowo zakupione wieszaki. Przed wejściem do szatni wykonano
zadaszenie. W okresie wakacji odmalowano zniszczone lamperie, stolarkę
niektórych okien, a także listwy ochronne. Przejęto także wiejską
bibliotekę. Dzięki funduszom z Urzędu Miasta i Gminy Dukla zakupiono
organy i kolumny głośnikowe dla chóru szkolnego. W związku z tym, że
dyr. Krystyna Delimata wzorowo pełniła swoje obowiązki jej kadencja
została przedłużona na kolejny rok.
Zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej w Dukli
z dn.l marca l999 roku powołano Zespół Szkół w Łękach Dukielskich.
Zespół obejmuje szkołę podstawową (w '99-00; 205 dzieci) i gimnazjum (16
uczniów).
SZKOŁA NA PAŁACÓWCE
Dzięki staraniom kier.szk. B.Węgrzyna i
mieszkańców przysiółka Pałacówka zorganizowano tam filię szkoły w Łękach
z klasami od l do 4. Miejsca na salę lekcyjną użyczył Edward Krężałek. 3
listopada 1956 roku odbyła się uroczystość otwarcia szkoły na Pałacówce.
Nauczycielką została tam Zyta Krężałek. Rok później kier. szk.
zainicjował myśl o budowie budynku szkolnego na Pałacówce. Mieszkańcom
spodobała się ta myśl i już we wrześniu 1959 roku dzieci uczyły się w
nowej szkole. Znajdowały się tu 3 duże sale, kancelaria, piwnice i 2
mieszkania. Nauczycielką została Zofia Plała.
W 1961-62 szkoła na Pałacówce przestała
być szkołą filialną stając się samodzielną placówką. Po kilku latach
działalności szkoły zauważono, że liczba dzieci nie rośnie zgodnie z
przewidywaniami. Ponieważ liczba dzieci w niektórych rocznikach była
bardzo mała wprowadzono zapisy co drugi rok. Szkoła na Pałacówce
funkcjonowała do 1974 roku.
SZKOŁA NA MYSZKOWSKIEM
W 1959 roku w czynie społecznym
wyremontowano pomieszczenie u Józefa Pernala i przygotowano tam salę
lekcyjną. Umieszczono tam wszystkie dzieci z przysiółka Myszkowskie (z
obydwu części). Nauczycielką w nowym punkcie została Krystyna Głowińska
przeniesiona z Zawadki Rymanowskiej. Szkołę zlikwidowano w roku szk.
1974-75. Następnie w 1984-85 ponownie utworzono Punkt Filialny na
Myszkowskiem. Dyrektorem została Zofia Piotrowska. Punkt został
wyposażony w sprzęt ze zlikwidowanej szkoły w Olchowcu, a także niektóre
pomoce ze szkoły w Łękach. W roku 1987-88 po odejściu na emeryturę Z.
Piotrowskiej stanowisko to objęła Władysława Kopa.
Szkoła ta funkcjonowała bez przerwy do
1 września
1999 roku. Wtedy to zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej w Dukli z
dn.28.02.1999 roku zlikwidowano 5 szkół i 2 filie na terenie gminy
Dukla. Wśród zlikwidowanych placówek znalazł się Punkt Filialny na Myszkowskiem. Za likwidacją placówek przemówiły tylko i wyłącznie
względy ekonomiczne oraz wysokie koszty kształcenia w przeliczeniu na
jednego ucznia. Dnia 27 czerwca 1999 roku w Łękach Dukielskich odbyło
się zebranie wiejskie z udziałem burmistrza Miasta i Gminy Dukla -
Piotra Witkowskiego i jego zastępcy - Ignacego Lorenca. Wśród
poruszanych kwestii najwięcej kontrowersji wywołała likwidacja szkoły na
Myszkowskiem. Burmistrz „wyszedł" z inicjatywą przekształcenia tego
budynku na ośrodek integracyjny dla dzieci niepełnosprawnych. Niestety
mieszkańcy wpadli na „lepszy" pomysł, wymyślili, że będą użytkować
szkołę we własnym zakresie. Efekty można oglądać współcześnie.
