W 1994r. do naszej parafii zaczął przyjeżdżać ks. Jan
Mazurek zaangażowany w Ruch Apostolstwa Młodzieży, wikariusz
z parafii św. Marii Magdaleny z Dukli. W Klubie zaczęła
gromadzić się coraz większa grupa młodzieży, dla której było
to pierwsze zetknięcie z taką formą duchowości. Ks. Jan
ofiarował młodzieży Krzyż z wizerunkiem Ukrzyżowanego, który
wisi tam po dzień dzisiejszy. Odejście ks. Jana z Dukli
wytworzyło pustkę w sercach naszych młodych, którzy odtąd
szukali innych form zaspokojenia swoich duchowych poszukiwać
i dociekań.
Ks. prob Edward Wołos wraz z prowadzącym scholę parafialną
udali się zatem do ks. Ks. Januarego Horwatha, proboszcza
parafii Wrocanka, ucznia ks. Fr. Blachnickiego z prośbą o
radę. Kolejnym etapem była wizyta w Domaradzu u ks. Wiesława
Przepadły, ówczesnego moderatora Ruchu Światło – Życie. I
tak się zaczęło…
W 1996r. powstała w parafii grupa oazowa młodzieży, a
następnie dzieci. Wielokrotnie brali udział w rekolekcjach
Ruchu Światło-Życie m.in. w Domaradzu, Przemyślu, Ustrzykach
Dolnych, Olchowej, Dynowie. Kursy animatora tego Ruchu
ukończyli: Marcin Śliwiński, Mariusz Jaracz i Anna Koszela.
Dwaj pierwsi – po dalszym szkoleniu – zostali mianowani
animatorami tzw. „krzyżowymi”. Wszystko zaczęło się w roku
1996 w parafii, a tak naprawdę w 1997 r., gdy po raz
pierwszy pojechali na 1 ONZ (czyli pierwszy stopień Oazy
Nowego Życia), który miał miejsce w Zboiskach koło Sanoka, a
prowadzony był przez ks. moderatora Grzegorza Garbacza.
Kolejne takie rekolekcje naszej młodzieży oraz Dzień
Wspólnoty miały miejsce w roku 1998r. w Domaradzu. Było to
spotkanie młodzieży z całej Archidiecezji przemyskiej, która
brała udział w wakacyjnych rekolekcjach oazowych. Były
wielkim przeżyciem dla naszej młodzieży oraz impulsem do
dalszego budowania wartości duchowych w parafii w oparciu o
duchowe zasady życia chrześcijańskiego nakreślone przez
założyciela Ruchu ks. Franciszka Blachnickiego.
22 stycznia 1999r. w Domu Rekolekcyjnym Ruchu Światło -
Życie Archidiecezji Przemyskiej rozpoczęła się w Maćkowicach
KODA, czyli Kurs Oazowy Dla Animatorów. Podstawowym, ale nie
jedynym celem kursu, który trwał 10 dni, było przygotowanie
kandydatów na animatora do samodzielnej pracy w grupach.
Kurs prowadzili: ks. Janusz Krygowski i dyrektor ośrodka w
Maćkowicach - ks. Henryk Pszona. Pod koniec kursu 80
uczestników KODA z różnych stron archidiecezji przemyskiej
przeszło wstępną weryfikację, którą przeprowadził ks. Adam
Wąsik - Moderator Diecezjalny Diakonii Formacji Animatorów
Ruchu Światło - Życie Archidiecezji Przemyskiej.
Tych kursów i rekolekcji, a także spotkań młodzieży
archidiecezji było
bardzo, bardzo wiele.
W dniu 17 września 2000r. w Przemyślu odbyła się uroczystość
wręczenia krzyża animatorskiego Ruchu Światło - Życie oraz
ruchu Apostolstwa Młodzieży.
W grupie animatorów, którzy otrzymali krzyż animatorski
Ruchu Światło - Życie były dwie osoby z naszej parafii -
Marcin Śliwiński i Mariusz Jaracz. Otrzymanie krzyży było
zwieńczeniem 5 - letniego okresu, kursów, rekolekcji i
praktyk w poszczególnych diakoniach.
Od tego też okresu animatorzy prowadzili rekolekcje Ruchu w
ośrodkach diecezjalnych oraz prowadzili grupy parafialne
dzieci i młodzieży.
Młodzież zrzeszona w parafialnym oddziale intensywnie
działała w swojej parafii. Podejmowała stałą formację
duchową przygotowując czuwania modlitewne w pierwsze piątki,
podczas rekolekcji parafialnych, misji, organizowała i
prowadziła Drogi Krzyżowe – także ulicami naszej
miejscowości, przygotowywał i prowadziła adorację podczas
Wielkiego Tygodnia, prowadziła Różaniec, nabożeństwa majowe
i adoracje – także całonocne.
19
września 1998r. przyjechał do naszej parafii ks. Robert
Szteliga, ówczesny wikariusz w Sanoku, moderator tego Ruchu,
który podczas uroczystej Mszy św. Wręczył dzieciom medaliki
Ruchu, które były zaczątkiem Oazy dzieci w naszej parafii.
Tak to ujęły dzieci w 6 wydaniu gazety parafialnej: „Te
medaliki symbolizowały nasza wierność Bogu, oraz
przypominały nam, że jesteśmy włączeni do oazy. Modliliśmy
się o dobro w naszej parafii, oraz o to aby na oazy
uczęszczało coraz więcej dzieci i młodzieży (i nie tylko)”.
Odtąd dzieciaki włączyły się pilnie w działalność pisarską w
gazecie
,
w
zbiórkę odzieży z
abawek,
które osobiście zawoziły do ubogich rodzin w diecezji,
prowadziły czuwania modlitewne, wykonywały stroiki, które
sprzedawały w parafii ofiarując pozyskane środki na cele
misyjne itp. Wspólnie ze starszymi organizowały śniadania
wielkanocne i opłatek Oazy, a także okolicznościowe
spotkania przy ognisku i pogodne wieczory dla starszych.
Wielokrotnie mali oazowicze wyjeżdżali na rekolekcje Ruchu
do ośrodków diecezjalnych.
W 1995r. powstała w Łękach Dukielskich grupa Apostolstwa
Modlitwy. Inspiracją były artyk
uły w Posłańcu oraz
zaproszenia na rekolekcje do Szczyglic k/Krakowa. Na nich to
został nawiązany głębszy kontakt z o. Tadeuszem Kiersztynem,
Dyrektorem Krajowym Apostolstwa Modlitwy w Polsce oraz o.
Tadeuszem Chromikiem, późniejszym dyrektorem i
rekolekcjonistą, współautorem wielu katechizmów i materiałów
katechetycznych. Współpraca z Jezuitami zaowocowała udziałem
wielu osób dorosłych, młodzieży i dzieci w rekolekcjach AM w
Domu Rekolekcyjnym pod Krakowem. Parafialną wspólnotę
wizytowali obydwaj ojcowie, a o. Chromik był głównym
celebransem sumy odpustowej w roku 1997. W tym też roku cała
grupa AM wszystkich stanów oraz parafianie odbyli
pielgrzymkę do Krakowa m.in. do grobu Apostołki Kultu Serca
Pana Jezusa Sł.B. Rozalii Celakówny (zdjęcie po lewej)
Apostolstwo modlitwy było inspiratorem pierwszych czuwań,
adoracji, prowadzenia nabożeństw i oprawy muzycznej i
liturgicznej Mszy św. w parafii oraz założenia gazety
parafialnej. Rozprowadzało duże ilości książek i czasopism
katolickich pobudzając naszą wspólnotę parafialną do
pełniejszego życia wiarą i Kościołem. W 1996r. spora grupa
naszych parafian uczestniczyła w ofiarowaniu Panu Jezusowi w
Bazylice Serca Jezusa w Krakowie – złotej korony Króla
(zdjęcia obok).
Apostolstwo Modlitwy było zaczynem nowego życia w parafii
oraz
impulsem otwierającym serca parafian na głębsze życie duchowe.
Oaza
Nowego Życia młodzieży
